NACZYNIA LITURGICZNE

AMPUŁKI:
Ampułki -  naczynia liturgiczne w których przechowywane jest wino lub woda. Używane obecnie w liturgii podczas przygotowania darów, gdy kapłan wlewa do kielicha wino i wodę, a następnie obmywa palce swoich dłoni (lavabo). Ampułek używa się również do puryfikacji kielicha, puszek i pateny


KIELICH:
Kielich mszalny (Calix sacrificus) - w Kościele katolickim, obok pateny, podstawowe naczynie liturgiczne używanie w czasie mszy i służące do spożywania konsekrowanego wina (Krwi Pańskiej). Powinien być wykonany z metalu szlachetnego (nie korodującego). Jeżeli wykonany jest z innego materiału powinien mieć złocone wnętrze czary. Taka zasada stosowana jest od czasów średniowiecza i ma obecnie potwierdzenie w dokumencie "Ogólne wprowadzenia do Mszału Rzymskiego" (OWMR). Szacunek do tego naczynia pokazuje również tzw. Kielich Św. Wojciecha stanowiący zabytek początków polskiej państwowości i znajdujący się w Muzeum Archidiecezji Gnieźnieńskiej. Kielich ten nie jest wykonany ze złota, jak to było już wówczas powszechnie stosowane, a jest raczej kubkiem wykonanym ze szlachetnego kamienia. Miało to uchronić misję Św. Wojciecha przed napadami rabunkowymi Prusów przy jednoczesnym szacunku do samego naczynia. Ponieważ w późniejszym czasie kubek ten uległ rozbiciu, dla zachowania pamięci, okuto go i wyposażono w trzon oraz podstawę. W czasie liturgii kielich mszalny zaopatrzony jest tzw. bieliznę kielichową, którą stanowią: puryfikaterz, palka, korporał i welon. Do kielicha mszalnego należy również patena płaska oraz hostia położona na patenie. W czasie liturgii posługa przy kielichu należy do diakona. Jeżeli liturgia odbywa się bez udziału diakona wówczas posługa ta należy do celebransa.

BIELIZNA KIELICHOWA:
Bielizna kielichowa - w kościele katolickim materiały wchodzące w skład kielicha: korporał, palka, puryfikaterz, welon oraz ręczniczki. Nazwa bielizna pochodzi od tego, że wszystkie te materiały są wykonane z białego płótna (materiału).
Korporał (łac. corporale) - w liturgii kościoła katolickiego kwadratowy obrus o wymiarach 50x50 cm lub 20x20 cm, część bielizny kielichowej. Najczęściej rozkładany poczwórnie. Na jego środku powinien znajdować się naszyty krzyż. W czasie celebracji Mszy świętej stoi na nim kielich, patena oraz cyborium. Poza celebracją używa się go do wystawienia najświętszego sakramentu. Korporał powinien być wykonany z tkaniny naturalnej. Zgodnie z tradycją, korporał ma symbolizować całun, w który owinięte było ciało Jezusa złożone w grobie.

Palka- część bielizny kielichowej  używanej w Kościele katolickim. Jest kwadratowym, usztywnionym materiałem służącym do przykrywania kielicha podczas Mszy św. Ma ona zabezpieczyć postacie eucharystyczne przed zanieczyszczeniem np. przez owady zwabione zapachem wina.



Puryfikaterz-

Puryfikaterz - w liturgii Kościoła katolickiego to element tzw. bielizny ołtarzowej. Jest to niewielkich rozmiarów ręczniczek (ok. 40 cm długości i 25 cm szerokości), służący do czyszczenia naczyń liturgicznych (np. kielicha mszalnego i cyborium) po Komunii św. Często obszyty koronką, w środku haftowany krzyż. Używany od XII wieku. Puryfikaterza nie powinno się prać, wyrzucać ani rozkładać bez potrzeby dlatego, że mogą być na nim partykuły - cząstki Najświętszego Sakramentu (Kościół katolicki wierzy, że w każdej najmniejszej partykule jest obecny Jezus Chrystus), które nie mogą upaść na ziemię. Uznaje się, że zużyty puryfikaterz powinien zostać oczyszczony z partykuł, a następnie spalony.

Welon- część bielizny kielicha mszalnego okrywająca go w czasie przed rozłożeniem na ołtarzu podczas procesji z darami oraz po puryfikacji. Kolorystyka welonu powinna być zgodna z kolorem liturgicznym danego oficjum lub biała. 



Monstrancja (z łac. Ostensorium) przedmiot liturgiczny w chrześcijaństwie do umieszczania w nim konsekrowanej Hostii, używany podczas nabożeństw do wystawiania Najświętszego Sakramentu, adoracji, błogosławieństwa Najświętszym Sakramentem oraz w czasie procesji eucharystycznych. Przykładową procesją eucharystyczną jest procesja Bożego Ciała.


Kustodia (łac. custodia) - naczynie przeznaczone do przechowywania Hostii przeznaczonej do adoracji w tabernakulum poza nabożeństwami.






Melchizedek lub lunula to część składowa monstrancji - mianowicie metalowa oprawka najczęściej w kształcie półksiężyca, która przytrzymuje Hostię Świętą wystawioną w monstrancji


Kadzidło jest symbolem modlitwy unoszącej się do Boga. (Ap 8,4), używa się go dla podniesienia uroczystego nastroju niektórych nabożeństw, a także dla okazania czci osobom lub świętym przedmiotom (w katolicyzmie i prawosławiu), okadza się więc Najświętszy Sakrament, ołtarz, relikwie, osoby, zwłoki podczas pogrzebu. Szczególnie często kadzidła używają liturgie wschodnie.Według Ewangelii Mateusza kadzidło było jednym z darów trzech mędrców ze Wschodu przyniesionych nowonarodzonemu Chrystusowi 




Puszka- Puszką w liturgii Kościoła katolickiego nazywane jest też naczynie do przechowywania konsekrowanych komunikantów, inaczej cyborium.





Patena-

• Patena kielichowa — to płaska patena, która należy do standardowego wyposażenia kielicha. Mieści się na niej tylko jedna lub kilka hostii.
• Patena głęboka — patena ta również należy do wyposażenia kielicha (gdy nie stosuje się pateny kielichowej, lub gdy zachodzi potrzeba konsekracji komunikantów), oprócz hostii mieszczą się w niej także komunikanty.
• Patena komunijna — najczęściej wyposażona w uchwyt, trzymana przez ministranta pod brodą wiernego przyjmującego Komunię Świętą. Na nią spadają cząstki Ciała Chrystusa